کتاب “حلزون های خانه به دوش” دارای مقالات متعددی به قلم شهید سیدمرتضی آوینی است که همه با مضمونی مشترک در جهت روشنگری در فضای جامعه انقلابی و در معارضه با جریان روشنفکری )و به اصطلاح دگراندیش(در حوزه فرهنگ و هنر و مطبوعات به تحریر درآمده است. این جریان که با وابستگی فکری به غرب در جهت مطلوب آنها حرکت می­کند با قلم انتقادی شهید آوینی به چالش کشیده می­شود. مقالات حاضر در سال­های 68 و 69 و در شرایطی که هنوز بطن جامعه درگیر مسائل روشنفکری نشده بود با تیزبینی شهید آوینی و در قالب نقد فضای به ظاهر متمدن و روشنفکری که بر هنر، ذهن و قلم بعضی حاکم بود نوشته شده و نخست در ماهنامه سوره به چاپ رسیده­اند. فضای امروز جامعه بی­تردید بیش از پیش درگیر این مسائل است و به همین دلیل مطالعه این کتاب به نسل جوان توصیه می­شود.

عنوان برخی از مقالاتی که در این کتاب از شهید آوینی به چاپ رسیده است، عبارتند از: کدام عرفان؟، روشنفکران و معاصر بودن، وقتی روشنفکران وارث انقلاب می­شوند، آفات غرض ورزی، انقلاب اسلامی و اوتوپیای غرب­زدگان، از مایکل جکسون تا شهرنوش پارسی پور، کانون کدام نویسندگان؟، حلزون­هایی خانه به دوش.

لحن شهید آوینی در مقالات کتاب حلزون‌های خانه به دوش کمی متفاوت است و کلمات و عبارات هم پیچدگی برخی کتاب‌ها را ندارد. همین امر هم موجب شده است تا این کتاب یکی از پر مخاطب ترین آثار این شهید باشد که البته در این امر نباید موضوع کتاب را نیز کم اثر دانست. نویسنده در این کتاب به جنگی تمام عیار با روشنفکران وادی فرهنگ و هنر برخاسته و با مقالات و یا جوابیه هایی که به برخی نوشته‌های آنها داده این قشر را رسوا کرده است.