مؤلف: مریم اختیاری، محمدامیر رضایی منش، امیررضا اشکانی اصفهانی

نوبت چاپ:  اول،  1398

تعداد صفحه: 104

خانه خلیل‌پسند اندرونی مجموعه‌ای بزرگتر است و شامل اندرونی و بیرونی و طویله می‌باشد. این خانه از طریق هشتی و راهروی ورودی به دیگر مجموعه‌های وابسته به خود متصل بوده و البته امروز با بستن درب‌های ارتباطی به بیرونی و بخش طویله، توانسته یک ارگان مستقل را سامان دهد. در کل، این بنا نمایانگر آن است که بناهای قدیمی چه به صورت مجموعه ای طراحی شده باشند و چه به صورت تکی و مستقل، نمود یک سازمان وابسته در عین مستقل بوده‌اند. این امرخود بیانگر شیوه‌ی زیست و همنشینی فضاها و کارکردها در گذشته بوده است. در این خانه استقلال فضا و کارکرد، به گونه ای تنظیم شده تا وابستگی و پیوستگی قابلیت‌های فضایی- که عامل بروز دلبستگی‌ها بوده- در آن حذف نشود. حد و حدودی که این خانه‌ها خود را با آن تنظیم می‌نمودند، نشانه‌ای از خویش و خوشاوندی است. چه این خویشاوندی برای یک زندگی و مهمانی‌های آن در نظر گرفته شده باشد و چه برای همسایگی سامان یافته باشد.